Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

#schiele's_woman



>> Tο παρόν εμπνέεται από ένα ομαδικό project που πραγματοποιούμε μελετώντας διάφορα καλλιτεχνικά ρεύματα και έργα, μαζί με το #our_rhino


©video / κείμενο: Μυρτώ Φαναριώτη



Egon Schiele – woman seated with legs up
Εξπρεσιονιστής. Παρουσιάζει την ανθρώπινη ύπαρξη στιγματισμένη από την καταπιεσμένη σεξουαλικότητα και τη συνακόλουθη νεύρωση. 
Επιρροές: Klimt, Toulouse Lautrec.
Τα μοντέλα του μοιάζουν με κοινούς ανθρώπους στα όρια της τρέλας. 

Σκέψεις/Συναισθήματα για τον πίνακα: 
Πόσες φορές έχω βρεθεί σε αυτή την στάση σώματος, καθιστή με παρόμοια ρούχα, με το κεφάλι πάνω στο γόνατο, κοιτώντας τους άλλους γύρω μου.
Μια νέα κοπέλα κοιτάζει με ελαφρώς θλιμμένο ύφος μπορεί και θυμωμένο.
Χορεύτρια;
Τραυματισμένη; 


Πως νιώθει ο πίνακας εγκλεισμένος στο ρεύμα;
Η κοπέλα είναι σφιγμένη, απογοητευμένη, δεν μπορεί να εκφραστεί, δεν μπορεί να κινήσει το σώμα της έτσι ακριβώς όπως θα ήθελε, το ρεύμα και η εποχή δεν την αφήνουν. Ίσως θέλει να βγάλει τα ρούχα της εντελώς να νιώσει το κορμί της, και να είναι καλά με αυτό. Να αφήσει τα ωραία κόκκινα μαλλιά της ελεύθερα και να αρχίσει να κάνει περίεργα σχήματα με το σώμα της, να τρέχει, να χαίρεται και να χαμογελάει, να ελευθερωθεί από τα ταμπού της εποχής. Να αφήσει αυτή την καθιστή στάση σώματος πίσω της.


Τι λέει η κοπέλα – Μονόλογος προς το Σώμα
Πονάω...
Το σώμα μου... Το έχω τραυματίσει... Δεν το ακούω... Πότε σταμάτησα να το ακούω;
Αναπνέω σωστά, σου δίνω χώρο, σου δίνω ενέργεια γιατί συνεχίζεις να με πονάς τόσο; Γιατί με σταματάς από το να κάνω κινήσεις που χρειάζομαι;
Τι σήματα μου στέλνεις;
Δεν μπορώ να κάνω πίσω…
Με κάθε αναπνοή σου δίνω χώρο και με κάθε εκπνοή μπαίνω όλο και πιο βαθιά σε κάθε στάση.
Κι όμως δεν σου φτάνει αυτό.
Δεν μπορώ σε ακούω συνέχεια σώμα μου, πρέπει να συνεργαστείς και εσύ μαζί μου.
Μπορούμε να το κάνουμε αυτό μαζί, μπορούμε να πάμε παραπέρα μαζί,
αλλά όχι μόνη μου…

Και καταλήγω να κάθομαι έτσι σκυφτή και σκεπτική να βλέπω όλες τις άλλες κοπέλες στην αίθουσα να κάνουν όλα αυτά που θέλω και εγώ!
Να φτάνουν εκεί που εγώ δεν μπορώ και να τις κοιτάω, να στενοχωριέμαι, αλλά και πάλι να παλεύω μέσα μου να μην σε τιμωρήσω και να σε ακούσω, να μην σε ξεχειλώσω,
αν και θα ήθελα τόσο πολύ να το κάνω
και στενοχωριέμαι που σκέφτομαι έτσι για σένα,
Σώμα!

Αυτόν τον πόνο που μου δίνεις συνέχεια, έχει γίνει εθιστικός, ξέρεις... 
Δεν ξέρω τι νιώθω πια. Χάνομαι
μέσα στις αναπνοές,
μέσα στις σκέψεις
και στα συναισθήματα που μου γεννιούνται με κάθε κίνηση.
Σε αγαπάω σώμα, αλλά και σε μισώ ταυτόχρονα.
Εγκλωβισμένη 45 μέρες και άλλες τόσες μαζί σου στην καραντίνα κάναμε πρακτική κάθε μέρα,
χορεύαμε και κουνιόμασταν μαζί
και πάλι σου συμπεριφερόμουν με σεβασμό μπας και συνεργαστείς και φτάσω λίγο πιο πέρα…
Σκεφτόμουν ότι η καθημερινή πρακτική μαζί σου στο σπίτι χωρίς κανέναν άλλον θα μας βελτιώσει
και όταν θα ξανά βρεθούμε στο στούντιο θα είμαστε καλύτερες μαζί,
αλλά μάλλον δεν θες ό,τι θέλω και εγώ…
Έχω αλλάξει την διατροφή μου για σένα, τον τρόπο σκέψης μου.
Εσύ τι έχεις κάνει για μένα;
Πονάω…

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

#our_rhino / αν οι ρινόκεροι ήταν άνθρωποι ή πώς να γίνετε ένας

>> Αν οι ρινόκεροι ήταν άνθρωποι ή πώς να γίνετε ένας |  ΜΙΤΟΧΟΝΔΙΟ_think & act tank_journal club_brainstorming clan >> Tο παρόν εμπνέεται από ένα ομαδικό project που πραγματοποιούμε μελετώντας διάφορα καλλιτεχνικά ρεύματα και έργα >> Tο παρόν αποτελεί το πρώτο στάδιο μιας σειράς δράσεων που θα πραγματοποιήσει το ΜΙΤΟΧΟΝΔΙΟ_think & act tank_journal club (Δήμητρα Κ, Δήμητρα Ρ, Εμελίνα Μ, Μαρία Β, Μυρτώ Φ, Σταμάτης Π) με άξονα το συγκεκριμένο project και πυρηνική ιδέα αυτή του ρινόκερου: εικαστικές εγκαταστάσεις και ιστορίες, video art, ντοκιμαντέρ, θέατρο και παιχνίδια ρόλων εμπνευσμένο από το ρινοκεράκι μας (our_rhino) >> Το κείμενο αναρτήθηκε αρχικά στο PAUSE. ( δείτε την πρωτότυπη ανάρτηση εδώ ) >> Instagram story for #our_rhino ©ρινοκεράκι | φωτογραφίες | κείμενο: Δήμητρα Κατσαβούνη Ήταν κάποτε ένας σπουδαίος άνθρωπος που πατούσε στη γη με τα τέσσερα. Κάθε φορά που κοιτούσε τον ήλιο κάτι εμπόδιζε την όψη του. Μια αιχμή νη

#ρινοκερολογία_ένα / Ένας ρινόκερος λέει στον θεραπευτή του πως ακούει τους περαστικούς να μιλάνε γι' αυτόν

>>  #Ρινοκερολογία_ένα - Ένας ρινόκερος λέει στον θεραπευτή του πως ακούει τους περαστικούς να μιλάνε για αυτόν | ΜΙΤΟΧΟΝΔΡΙΟ_think&act_tank-journal_club-brainstorming_clan >>  Tο παρόν εμπνέεται από ένα ομαδικό project που πραγματοποιούμε μελετώντας διάφορα καλλιτεχνικά ρεύματα και έργα, μαζί με το  #our_rhino & το #schiele's_woman >> Tο παρόν αποτελεί το δεύτερο στάδιο μιας σειράς δράσεων που θα πραγματοποιήσει το ΜΙΤΟΧΟΝΔΙΟ_think & act tank_journal club (Δήμητρα Κ, Δήμητρα Ρ, Εμελίνα Μ, Μαρία Β, Μυρτώ Φ, Σταμάτης Π) με άξονα το συγκεκριμένο project και πυρηνική ιδέα αυτή του ρινόκερου: εικαστικές εγκαταστάσεις και ιστορίες, video art, ντοκιμαντέρ, θέατρο και παιχνίδια ρόλων εμπνευσμένο από το ρινοκεράκι μας (our_rhino) >> video essay on youtube channel ©video essay / κείμενο: Σταμάτης Παρασκευάς Λίγα πλάνα σε μια "αντι-κινηματογραφική" -άλλοτε πανέμορφη δημοσιά με πλούσια νερά- περιοχή (πλατεία Καράβου, Αχαρν

#windows

>> Τα #windows είναι ένα project κατά το οποίο είδαμε μέσα από τα μάτια των υπολοίπων μελών και μέσα από τα παράθυρα των υπολοίπων μελών τι βλέπουν και πώς βλέπουν τον έξω κόσμο, τον δημόσιο χώρο κατά τη διάρκεια της καραντίνας της άνοιξης του 2020. >> Οι όψεις του κόσμου έξω από το παράθυρό μας. Το πέρασμα από τη δημόσια στην ιδιωτική ζωή κι ανάποδα, το σημείο επαφής, αλλά κι εμπόδιο: το παράθυρο ξαναμπαίνει ως κάδρο ενατένισης του έξω, αναδεικνύει, ξεχωρίζει, νετάρει σε διαφορετικά σημεία ανάλογα με το φωτισμό της μέρας ή της νύχτας. >>  Εικόνες και λόγια των windows μας